Sünnet 2

4. gün:
      Malesef 4. günümüz iyi geçmedi. Bezinde hafif kanama görmemle birlikte içime kurt düştü. Hemen doktora gittik. Doktor muayenede pansumanı yaparken pipiyi çok fazla açamadığımızı söyledi. Geriye doğru baya bi çekmek gerekiyormuş. Biz yapabildiğimizi sanıyorduk ama bilemiyorum kendi hatasıda olabilir. Sonradan  dikişin açıldığını söyledi bize. Ki; dikiş öyle kolay kolay açılmaz. Neyse doktor pipideki ufak parçayı aldı ve kanama iyice çoğaldı. Tekrar müdahale odasına gittik. Tekrar yara yakıldı. Canlı canlı. Sünnette ağlamayan ben kendimi tutamadım. Et kokusu geldi. İçim parçalandı. Bin pişman oldum sünnet işine. Keşke yaptırmasaydım dedim içimden hep o gün. O gün bi daha biz pansuman yapmadık. Görüntü aynı  gene morluklar vardı.

5. gün:
   Tekrar hastaneye pansumana gittik. O gün gerçekten iyileşmeye başladı. Artık Pansuman yapılırken ağlamamaya başladı. Rahat rahat yaptık pansumanını.

6. Gün:
   Morluklar azaldı. iyileşme oldu. Pansuman yapıldı.

7. gün:
   İyileşti diyebiliriz. Açık yara yok. Kağıt  bardağı aldık. Morluğu açıldı. Son pansumanı da yaptık.  Bu arada dişimiz de patladı. Hatta ve hatta emekleme çabaları başladı. Sünnetten sonra bişeyler oldu bu çocuğa resmen büyüdü. Erkek oldu.


Atlattık çok şükür. Sünnet olacaklara şimdiden geçmiş olsun diyorum buradan. Öyle yada böyle ilk 3-4 gün dışında çok fazla zorluğumuz olmadı. Sünnetten gelir gelmez zaten hiç ağlamamıştı.Yani aslında sünnete bağlı ağlaması sünnet sırasında ve sünnetten 15 dk sonraydı o kadar.